WANDELFRANS

De slechtste wandeling ooit. Ik had mijn winterlaarzen aangetrokken, omdat het er toch van moet komen dat ik de winter door op die laarzen wandelingen ga maken. Mijn hielen schuurden aan de binnenkant van de laarzen. Mijn telefoon viel uit, terwijl de batterij nog 40% lading had. Het Weteringpad tussen de Blokjesbrug en het oude tunneltje onder het spoor was afgesloten en mijn voeten deden ongelooflijk pijn. Ik kon niet anders dan naar het einde van de Marsweg lopen en daar mijn duim opsteken. Na ongeveer 50 auto's stopte er een en die bestuurder heeft me op de Luttenbergstraat bij de flats gedropt. Zo kwam ik dus thuis. De bestuurder en de vrouw van de auto die me een lift gaven, waren de ouders van een Syrisch gezin met 4 kinderen. Ik heb al VEEL vaker meegemaakt dat als ik met mijn duim omhoog stond te liften, het bijna alleen immigranten waren die voor me stopten. Autochtone mensen rijden dóór. Eén foto maar, vlak voordat de telefoon ermee ophield: Wandelend over de Valkenb

Mijn vorige wandeling was op 21 september. "Is hij gestopt met lopen?" denkt misschien iemand. Nee. Van eind september tot nu ben ik weken aaneengesloten enorm druk geweest met werkzaamheden voor de nieuwe bewonerscommissie die ik samen met een paar anderen heb opgericht voor mijn buurtje, dat gesloopt gaat worden. Er moet veel worden voorbereid en flink worden overlegd met de woningcorporatie, om de belangen van bewoners veilig te stellen. Maar vandaag was er dat gaatje. Of drive. Of terugval in mijn wandelverslaving, haha! Dus ik was net een half uurtje goed en wel aangekleed en trok ineens mijn schoenen en jas aan, stak mijn noodzakelijke spullen in mijn zakken en ben maar gewoon gaan lopen. Tijdens de eerste twee kilometer (wat eigenlijk bijna altijd hetzelfde stuk is, namelijk langs het Almelose kanaal naar het zuidoosten) verzon ik dat het na twee maanden waarschijnlijk het handigste was om er met het 'standaardrondje' weer even ín te komen. Dus: tracé 'De