WANDELFRANS

Een bijzonder mooie dag. Ik ging voor het eerst een wandeling maken op mijn nieuwe schoenen, de Columbia wandelschoenen, daarom voorzichtig mijn standaardrondje gedaan. Vanwege de frisse start van de dag een dunne pullover en het regenjack aangedaan. Dat laatste was een beproeving: net voorbij de eerste twee kilometer wilde ik zonder jas aan verder wandelen omdat het inmiddels al warm genoeg was. Ik heb geprobeerd van de jas een compact pakketje te maken door alles in één mouw te proppen. Misschien dat ik dat dan ergens tussen kon stoppen. Ondanks dat het lukte om de hele jas in één mouw te krijgen, zakte toch alles uit elkaar; de jas is van nylon en dus zo glad als ijs. Ik heb hem daarom maar aangehouden en zoveel mogelijk open gedragen. Het wandelen op de nieuwe schoenen was tot aan de laatste twee kilometer een wonderbaarlijk genot. In die laatste twee kilometer begon ik mijn voeten te voelen; waarschijnlijk wat gezwallen en moesten ze nog wennen aan de nieuwe schoenen. Ik ben echt

Ecco herenschoen, instapper, model 623514, cognac Even een kort berichtje tussendoor, dat moet even. Vanaf nu worden de wandelingen gemaakt op een nieuw paar schoenen, wandelschoenen van Columbia. Zie verder op de pagina META bij het kopje Schoenen (2) op  https://wandelfrans.blogspot.com/ .

Ineens jeukten mijn voetzolen: ik moest weer lopen en het moest een flink eind zijn. Ik wilde op de terugweg nog even bij de Action binnenstappen voor een paar keukenbenodigdheden, dus werd het de route langs het Aalvangerspad naar Hoog-Zuthem en terug door Zwolle-Zuid. Ik heb flink doorgelopen maar geen record gebroken. Eenmaal thuis, voelde ik kleine blaren op mijn voetzolen. Verder geen fysieke dingetjes. Aangezien de Runkeeper-app in de winkel van de Action stopte, heb ik de gegevens uit 2 tracks samengevoegd. Ik liep 14,32 km in 2u34', ofwel 5,58 km/u. Dit is de route op een google maps-kaart.

Zomaar eens een wandeling op een totaal andere locatie: In de bossen van Ermelo en Harderwijk. Vanaf de Eendenparkweg ben ik aan het einde van de Staringlaan het bos in gewandeld. De paden liggen veelal in rechthoeken en met wat haakse bochten kwam ik bij de Leuvenumseweg, die ik overstak. Zigzaggend in het Leuvenumse Bos kwam ik dichtbij het Beekhuizer Zand, maar maakte vlak ervóór een bocht naar rechts zodat ik bij Sonnevanck uitkwam. Bij Sonnevanck stak ik de Leuvenumseweg weer over en heb een kilometer in noordwestelijke richting naar het Strokelbos gelopen. Langs de hekken van de sportvelden, bungalowparken en bedrijventerreinen (die hun ingangen aan de Haspel hebben) bereikte ik weer de Staringlaan en wandelde terug naar de Eendenparkweg. Geen foto's, alleen de resultaatplaat:

Ook dit was een 'onderhoudsrondje', om gewoon in de benen te blijven. Geen bijzonderheden, geen blaren of pijntjes, maar wel foto's. Bij de foto's: 1. Herdershond die me weer eens kwam begroeten. Hij hoort bij de boerderij 'Het Rode Huis' aan het Roodhuizerpad (tussen Isala en de Kuyerhuislaan). 2. De zon gluurde over een wolk. Dan heb je natuurlijk een wolk met een 'silver lining'. 3. Een blik over mijn schouder naar de boerderijen aan het zuidelijkste stukje Herfterlaan in de buurt van de twee spoorwegovergangen; coördinaten 52.5062253N, 6.143345O. 4. Het uitzicht in noordoostelijke richting vanaf de Sorghvlietweg. Je kijkt als het ware richting Dalfsen. 5. en 6. Impressies van materieel en werkzaamheden van NoorderSpoort, het project om de splitsing van de sporen naar Meppel resp. Dalfsen van een ongelijkvloerse passage te voorzien. 7. Bij het gele bord begint het pad langs het Almelose Kanaal naar huis, de laatste kilometer vanaf het woonwagenkam