WANDELFRANS

Een prachtige dag, precies geknipt voor een wandeling. Met mijn wandelkloffie aan liep ik naar het station, 1300 meter (klein kwartiertje), om de trein naar Dalfsen te nemen. Ik nam plaats in de trein helemaal aan de voorkant. De deur naar de cabine stond open en er was een machinist aanwezig. Kort praatje gemaakt en een foto door de voorruit, uitkijkend op het spoor naar Dalfsen. Ik kon onderweg zien dat het (nieuwe) fietspad in het Weteringpad onder het spoor door nog niet was opengesteld. Dat stukje hoort in mijn wandelingen die verder langs de Wetering gaan. Ook de brug naast de spoorbrug over de Wetering, om vanaf het Weteringpad naar de Ceintuurbaan te wandelen, was nog dicht. Vervolgens gleden we haast onmerkbaar door de 'dive-under' nabij Herfte. Kijk voor informatie over de dive-under op de pagina ' Onderweg '. Het ritje was kort en soepel. Ik stapte uit op station Dalfsen, vervolgens van daar in westelijke richting via de Poppenallee naar de Zuidelijke Vechtdi

Een buitenkansje: een geplande afspraak ging niet door en toen heb ik maar de stoute... heu, wandel-schoenen aangetrokken. In mijn hoofd het standaard rondje van 10 kilometer. Het is in zijn geheel erg voorspoedig gegaan met een snelheid van 5,63 km/u (tempo 10:40) en zonder fysieke narigheid. Mijn voetzolen waren wat branderig aan het eind, maar ik heb geen blaren gelopen. Ook had ik geen kramp in spieren of het gevoel dat ergens een pees niet op zijn plek zat. De vorige wandeling was 111 dagen geleden, op 13 mei. Dat maakt, dat ik wel vermoeid was aan het einde van dit rondje. Uiteindelijk was het rondje korter dan gewoonlijk, namelijk 9,9 kilometer i.p.v. normaal 10,3. De reden is, dat het pad aan de oostkant van de spoorwerken nabij Herfte is afgesloten, maar de (tijdelijke) asfaltweg langs de bouwplaats toegankelijk was. Dat scheelt dus zo'n 400 meter. De bruggen over de Ceintuurbaan en de Wetering, aan de Westkant van het spoor, waren nog steeds niet open. Daarom ben in honde