WANDELFRANS

De afgelopen week was het telkens te heet om te lopen. Twee keer overwoog ik om rond 4 uur 's ochtends op te staan en een wandeling te maken, maar de hitte van maandag 24 tot en met woensdag 26 juni had me uitgeput. Vandaag stond ik echter toch om half 5 op en om 3 minuten over 5 was ik op pad. De wandeling was dezelfde als op zondag 23 juni, een week geleden. Vandaag heb ik mogen ervaren dat het gezegde 'de morgenstond heeft goud in de mond' honderd procent wáár is. Geen records gelopen, maar het tempo lag wel iets hoger dan vorige week, namelijk 5,38 km/u, en ik heb 1214 calorieën eruit gelopen tegen 1197 een week geleden. Om 10 over 8 was ik weer thuis. Bij de foto's: 1. De gouden morgenstond op de Maatgravenweg. 2. Bloemenweelde op het talud van de Oldeneelallee aan het eind van de Nieuwe Weteringkade, waar het fietspad onder het viaduct duikt naar het Weteringpad.

Zomaar een ingeving: Laat ik eens een rondje van 15 kilometer proberen. Andere ingeving: Laat ik, in verband met de temperatuur, 's ochtends heel vroeg gaan lopen. Daarom stond ik om 5 uur op en ben ik om kwart voor 6 begonnen met de wandeling. De totale afstand was 15,4 km; gelopen van 06:45 tot 08:55, dus 2 uur en 10 minuten.  Ik ben langs het kanaal en de Nieuwe Wetering in de richting van Wijthmen gelopen, maar vóór Wijthmen naar de Wijthmener Plas afgeslagen. Van dáár naar Herfte en tussen de boerderijen de Oude Dalfserweg ingeslagen, zodat ik de spoorlijn naar Hardenberg oversteek. Daarna linksaf, de Hooiweg op, om uiteindelijk over het spoor (naar Meppel) via de Maatgravenweg en Tussen de Verlaten op de Kuyerhuislaan uit te komen. Het traject tot en met de Nieuwe Weteringkade aan het einde van De Marslanden kende ik al, maar de andere kant van de Nieuwe Wetering was nieuw voor me. De Oudeweg, tussen de Kanaalweg en de Heinoseweg is prachtig, idyllisch. Aan de andere kan

Gewoon een trainingsrondje. Ik wil namelijk mijn conditie op peil houden en mijn beenspieren sterker maken. Vandaag geen records; het was wel het tweede snelste tempo. Op het Roodhuizerpad kwam vlak voor de boerderij een jonge herdershond uit het weiland aangelopen; even snuffelen en zich door mij laten aaien. De hond liep zo'n 100 meter met me mee, voordat hij weer terug ging naar de boerderij. Het wandelen in de schaduw van bomen was heerlijk; daar voelde je wat koelte en een zacht briesje. Onderaan de Sorghvlietweg zag ik de twee kalfjes die ik vorige week al had gekiekt, nu lekker in het gras liggen; hun moeder er vlak bij. Het veld met bloemen heb ik nu opnieuw gefotografeerd. Ik denk dat het een helderder beeld geeft van de bloemenweelde. Bij de foto's: 1. De jonge herdershond, die een stukje met me meeliep. 2. Heerlijke schaduw langs de Sorghvlietweg. 3. De kalfjes en hun moeder in de wei op de hoek van de Sorghvlietweg en de Herfterlaan. 4. Wilde bloemenpracht n

Ik was goed voorbereid, mag ik we zeggen. Niet alleen fysiek - ik heb goed getraind - maar ook logistiek. Alle berichten van het Team Nacht van de Vluchteling heb ik goed gelezen en ter harte genomen. Het ticket voor het verkrijgen van het startbewijs had ik op mijn telefoon in mijn e-wallet staan, maar uit voorzorg toch ook maar afgedrukt op papier bij me gestoken. Op tijd van huis en geen vertragingen betekent dat je vroeg op je bestemming bent; ik was er om 4 uur.  Op het terrein van de Westergasfabriek (jemig wat is het daar leuk!) rondstruinend kwam ik bij een koffiestalletje (oude VW-bus). Ik vroeg een beker koffie en wat dat zou kosten. "Die krijgt u van mij," zei de koffiebaas, "want u bent de eerste." Erg geschikt! Om half 5 heb ik mijn startbewijs en geel hesje opgehaald. Mijn telefoon kon in de hal van de 'Zuiverigshal West' nog even worden opgeladen. Leuk gesprek gehad met een stel uit Hoofddorp. De vrouw van het stel heeft een van de foto

Weer een soort 'technische' training. Iets voorbij de helft van de trip kwam ik erachter, dat mijn tempo een stuk hoger lag dan anders. Foto 4 laat dat zien. Verder: Blarenpleisters gebruikt, mocassins aan, rugtas mee met een dun regenjack. In de laatste kilometer, ongeveer vanaf de Wipstrikkerallee tot thuis, begon het zachtjes te miezeren. Bij thuiskomst was ik wel bezweet, maar niet erg moe. Dit is dus mijn snelste training tot nu toe, tempo 10:47 per km, ofwel 5,57 km/u. Dit is even de laatste training voor de Nacht van de Vluchteling. De wandeling in de NvdV zal ik trouwens óók hier als wandeling nummer 20 opnemen. En toch weer tijd voor foto's genomen! Bij de foto's: 1. Bij Zalné een wild bloemenveld. De foto had beter gekund, dat is waar. 2. In de weide bij Sorghvliet trof ik twee olijke kalfjes in de wei. De koe op de achtergrond is niet de moeder, want deze stond aan de andere kant van een afrastering en de moeder stond verder naar links in de voorste wei

Een paar dagen heb ik er een hard hoofd in gehad of ik vandaag wel kon gaan wandelen; sinds dinsdag had ik namelijk een pijnlijke stijfheid bovenin mijn rechter kuit. Aangezien die last die het gaf, de afgelopen dagen minder is geworden, ben ik natuurlijk toch in de benen gegaan. Ik heb gisteren en eergisteren ook nog gedacht 'dan doe ik een rondje van 5 km'. Vanmorgen besloot ik voor een standaard rondje van 10 te gaan (zie wandelingen 'De Herfte'), maar toen ik eenmaal Sorghvliet voorbij was, ben ik linksaf gegaan richting Wijthmenerplas. Anders dan de vorige keer ben ik niet zuidwaarts om de plas gegaan en over de Heinoseweg gelopen, maar ben ik noordelijk en westelijk om de plas gelopen en via de Zalnéseweg uitgekomen bij de spoorbrug over de Ceintuurbaan. Natuurlijk langs het Almelose Kanaal weer terug. Vanmorgen heb ik blarenpleisters geplakt en daarmee dus gelopen. Dat scheelt een slok op een borrel qua 'vermoeidheid' (=brandende voetzolen). Qua snelhe

Geen nieuwe wandeling, maar de favoriet: De Herfte. Zie vooral De Herfte I, II en III voor de route. Bij het opstaan op deze dag voelde ik een trekkende pijn bovenin mijn rechterkuit, vlak onder de knie(holte). Ik meende dat dat wel zou herstellen door te lopen. Ik ben om iets voor 9 uur van huis gegaan en ca. 10 over 11 was ik weer binnen. Ik heb veel minder gepauzeerd dan anders; dit was echt meer een 'technische' training. Onderweg heb ik van de pijnlijke kuit nauwelijks last gehad. Weer thuis echter speelde de pijn weer flink op. Ik vermoed dat een van de kabels (pezen) over de verkeerde katrol ligt. Misschien is het na een 'knak' weer in orde. We wachten het af. Ik heb tijdens de enige 'grote' pauze 2 foto's gemaakt vanaf het bankje aan het begin van het Ambeltpad, nét over de spoorbaan.

De snelste 'training' tot nu toe; 11:18 per km, ofwel 5,31 km/u. Ik ben eerst naar het station gewandeld (1,23 km, in 13'55"). Daar nam ik de bus naar de halte Troelstralaan op de Nieuwe Deventerweg in Zwolle-Zuid. Daar begon mijn wandeling, in zuidoostelijke richting een stuk langs de Hollewandsweg, Radenlaan naar de Mars en verder langs en door het Zandhove Bos. Dat pad komt uit op het eind van de Hollewandsweg en daar ben ik onder de Wijheseweg door naar de Aalvangersweg gelopen. Vervolgens aan de overkant van het kanaal, de Soestwetering, het Aalvangerspad genomen richting Zwolle, óm de Sekdoornse Plas heen en over de Sekdoornsedijk naar de Nieuwe Weteringkade. Langs de Nieuwe Wetering en uiteindelijk Almelose Kanaal naar huis. Bij de foto's: Links het uitzicht in zuidelijke richting over de Sekdoornse Plas. Rechts vanaf hetzelfde punt in meer westelijke richting.